Gmina Wiejska Żagań położona jest w zachodniej części kraju, w województwie lubuskim i powiecie żagańskim. Od północy sąsiaduje z gminą Nowogród Bobrzański, od wschodu gminami: Brzeźnica, Szprotawa i Małomice; od południa graniczy z gminą Osiecznica (województwo dolnośląski), od zachodu z gminami Iłowa i Żary. Siedziba gminy jest na terenie miasta Żagań. Obszar gminy zajmuje powierzchnię 281 km2. Gminę tworzy 15 sołectw, a liczba mieszkańców wynosi ponad 7200 osób. Gmina ma charakter rolniczy, z dużymi możliwościami zagospodarowania gospodarczego i przemysłowego.
Historia Rozciągnięty terytorialnie w linii południowej obszar gminy ma zróżnicowany krajobraz przyrodniczo-kulturowy. Gmina zajmuje część terytorium dawnego księstwa żagańskiego. We wczesnym średniowieczu rzeki Kwisa i Bóbr stanowiły granicę oddzielającą plemiona śląskie od łużyckich. Za pierwszych Piastów był to odcinek granicy państwowej. Gdy za czasów Chrobrego teren późniejszego księstwa żagańskiego podlegał kasztelanii krośnieńskiej, po 1153 roku powstała kasztelania Żagańska. Po rozbiciu dzielnicowym cały obszar późniejszego księstwa żagańskiego należał do dzielnicy śląskiej. W 1250 roku wyodrębniło się księstwo głogowskie, do którego należała też kasztelania żagańska. Dalsze rozdrobnienie nastąpiło po śmierci pierwszego księcia głogowskiego Konrada, gdy wydzielone zostały księstwa ścinawskie i żagańskie. Żagań otrzymał najmłodszy z synów Konrada - Przemko. Wkrótce zamienił się dziedzictwem z bratem i osiadł w Ścinawie, a władcą księstwa żagańskiego został Konrad II Garbaty. Po nim panowało w Żaganiu sześć książąt o tym samym imieniu, Henryk III, IV, V, VI, VII i VIII po nich zaś Jan I, Baltazar. Już w czasach Henryka IV księstwo żagańskie stało się lennem królów czeskich, którzy byli równocześnie cesarzami rzymskimi narodu niemieckiego.
Od 1630 roku władały księstwem żagańskim wielkie rody magnackie Wallensteinów, Lobkowiców, Bironów I Talleyrandów obdarowane przez cesarzy z tytułami książąt żagańskich. W 1740 roku księstwo, wraz z całym Śląskiem,przeszło pod panowanie pruskie. Rok później został powiat żagański. W wyniku reorganizacji podziału administracyjnego Prus, w 1932 roku utworzono powiat szprotawski z siedzibą w Żaganiu. W 1945 roku powstał powiat żagański w granicach dawnego księstwa, bez Nowogrodu Bobrzańskiego I Przewozu. Reforma administracyjna w 1975 roku zniosła powiaty, powołując gminy, w tym żagańską w obecnym kształcie. W 1998 roku gmina znalazła się w obrębie reaktywowanego powiatu żagańskiego. |